Części zamienne do aut i motorów

zemian w dwóch kierunkach, pod różnym kątem, lecz zawsze mniejszym niż 90°. Liczba warstw zależy od wielkości i obciążenia na jakie projektowano oponę. Konstrukcja ta pozwala na rezygnację z zastosowania opasania, lecz go nie wykl

Części zamienne do aut i motorów

Podział ze względu na budowę wewnętrzną

Podział ze względu na budowę wewnętrzną
Opona diagonalna

W oponie diagonalnej cała osnowa opony składa się kilku warstw tkanin ułożonych na przemian w dwóch kierunkach, pod różnym kątem, lecz zawsze mniejszym niż 90°. Liczba warstw zależy od wielkości i obciążenia na jakie projektowano oponę. Konstrukcja ta pozwala na rezygnację z zastosowania opasania, lecz go nie wyklucza. Opona diagonalna z opasaniem nazywana jest oponą opasaną.
Zalety (w stosunku do opon radialnych):

wyższy komfort jazdy, zwłaszcza na drogach o złej nawierzchni
duża odporność ścianki bocznej na uszkodzenia mechaniczne

Wady (w stosunku do opon radialnych):

mniejsza precyzja prowadzenia
znacznie gorsze zachowanie się opony w czasie jazdy po łuku
zwiększone zużycie paliwa


Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Opona_pneumatyczna


Opony przejściowe

Sezonowa wymiana opon jest koniecznością w przypadku każdego samochodu. Najbardziej uniwersalne są opony przejściowe. Mogą być one zakładane na wiosnę i służyć nawet przez cały rok. Jednak mechanicy przekonują, że w razie nadejścia większych mrozów czy dużych upałów opony przejściowe mogą szybciej się ścierać. Dlatego najlepiej jest zakładać na wiosnę opony letnie. Takie opony dobrze znoszą wysokie temperatury i mogą wówczas rozwijać spore prędkości. Jednak nie sprawdzają one podczas dużych spadków temperatur. Przez takie opony samochód może tracić przyczepność na śliskiej nawierzchni, co często doprowadza do wypadków drogowych. Dlatego przed zimą powinno się zakładać opony zimowe. Tego rodzaju opony będą sprawdzały się nawet na najbardziej śliskiej nawierzchni.


W roku 1472 Robert Valturio

W roku 1472 Robert Valturio przedstawił opis maszyny wojennej do której napędu wykorzystywany był wiatr na tej samej zasadzie działania co w wiatrakach2. Również Leonardo da Vinci zajmował się pojazdami napędzanymi bez użycia siły koni3. Zaprojektował zamknięty woź bojowy, który napędzany był siłą mięśni ośmiu osób znajdujących się w środku3. Osoby te miały poruszać dźwignie znajdujące się we wnętrzu pojazdu i za pomocą przekładni korbowej napędzać koła jezdne. Każde koło miało być napędzane własnym mechanizmem, co można porównać do dzisiejszego mechanizmu różnicowego3. W kilku projektach przez siebie stworzonych uwzględnił też napęd grawitacyjny, sprężynowy, jak również za pomocą pary wodnej3. Prototyp tego pojazdu stworzony został w Memmingen w roku 1447, a drugi rok później koło Pirny w Saksoni3. Do czasów dzisiejszych zachował się rysunek wykonany w roku 1558 przez Bertholda Holzschuhera. Wcześniej, bo w roku 1459, pojawiły się jeszcze dwa projekty maszyn napędzanych bez pomocy zwierząt. Jeden z nich zaprojektowany był przez cesarza Niemiec Maksymiliana. Przedstawiał pojazd w kształcie olbrzymiego koła o średnicy 6 metrów, na których osiach zamontowane były siedzenia dla pasażerów. Koła połączone były obręczą, po której chodzący ludzie napędzały maszynę3. W tym samym roku powstał też drugi projekt nieznanego autora. Przedstawiał drewniany bogato zdobiony pojazd. Napędzany był przez idących z boku ludzi za pośrednictwem drągów i przekładni zębatych oraz osoby idące z tyłu, które oprócz tego że napędzali pojazd to dodatkowo sterowali tylnymi kolami3.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Historia_motoryzacji