Transport w nowym miejscu jest uciążliwy, a gdy mamy ważne biznesowe spotkanie nie ma czasu na korzystanie z komunikacji miejskiej. Należy mieć numer na i wpisać go sobie jeszcze przed wyjazdem.Kwestie dotyczące transportu zbiorowego
W Polsce podstawowe kwestie dotyczące publicznego transportu zbiorowego reguluje ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym.
Publiczny transport zbiorowy może odbywać się w Polsce na podstawie:
umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego pomiędzy organizatorem a operatorem,
potwierdzenia zgłoszenia przewozu lub decyzji o przyznaniu otwartego dostępu.
Ustawa o o publicznym transporcie zbiorowym nakazuje oznakowanie środków transportu, którymi są wykonywane usługi w zakresie publicznego transportu zbiorowego, w sposób widoczny dla pasażera, podawanie rozkładu jazdy do publicznej wiadomości na wszystkich dworcach i przystankach wymienionych w rozkładzie jazdy, a także upublicznianie cenników opłat lub taryf oraz regulaminów przewozu osób (zawierających warunki obsługi podróżnych, warunki odprawy oraz przewozu osób i bagażu, wskazujących podmiot właściwy do przyjmowania skarg i reklamacji wynikających z realizacji usług oraz terminy ich rozpatrywania).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Publiczny_transport_zbiorowy
Co wpływa na cenę taksówki?
Ceny za przejazdy taksówką na pierwszy rzut oka wydają się być wręcz astronomiczne. Cena 500 zł za przejazd z Warszawy do Łodzi dla kogoś korzystającego z komunikacji miejskiej to suma nie do zaakceptowania, jednak ma ona swoje uzasadnienie.
Kwota przejazdu taksówki dalekobieżnej to nie tylko koszt paliwa dojazdu, ale i powrotu taksówki do miejscowości początkowej. W cenę wliczone są także opłaty amortyzacyjne (zwrot kosztów i napraw pojazdów), opłata dla kierowcy (jego pensja) oraz w przypadku większej firmy kwota, którą zarabia sama firma. Podliczając te koszty można dojść do wniosku, że taka cena jest mimo wszystko dość uczciwa, a w zamian zyskujemy wygodę podróży oraz przejazd prosto do celu.
Wikipedia: Cer-sharing
Car-sharing jest to model biznesowy wypożyczalni samochodów, gdzie możliwe jest wypożyczanie samochodu na krótki czas, często z godziny na godzinę. Jest on atrakcyjny dla klientów, którzy tylko sporadycznie korzystają z pojazdu, a także dla tych, którzy chcieliby okazjonalnie mieć dostęp do samochodu innego typu. Organizacja wynajmu samochodów w tym modelu może być komercyjna, lub użytkownicy mogą być zorganizowani jako spółki, instytucje publiczne, spółdzielnie lub ugrupowania ad hoc.
Usługi car-sharingu są dostępne w ponad tysiącu miast w wielu krajach między innymi przez przedsiębiorstwa takie jak Autolib, City Car Club, Greenwheels, Stadtmobil, Zipcar czy CityBee. Tradycyjne wypożyczalnie samochodów wprowadziły własne usługi typu carsharing, w tym Hertz on Demand, Enterprise CarShare, Avis On Location, Uhal Car Share. Ponadto producenci samochodów również wprowadzili usługi typu carshare, w tym car2go Daimlera, DriveNow BMW i Quicar Volkswagena.
W grudniu 2012 roku było około 1,7 miliona użytkowników car-sharingu w 27 krajach, wliczając tak zwane usługi peer-to-peer, według badań Transportation Sustainability Research Center przy U.C. Berkeley. Spośród nich 800 000 użytkowników znajdowało się w Stanach Zjednoczonych. W listopadzie 2012 firma Zipcar miała 767 000 członków i oferowała 11 000 pojazdów na terenach Ameryki Północnej i europy, co czyni ją światowym liderem sieci car-sharingowej. Natomiast Car2go jest dostępne w 17 miastach na całym świecie z liczbą klientów równą 275 000 na styczeń 2013 roku.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Car-sharing