Czym jest ? Jest to nieuleczalna choroba ośrodkowego układu nerwowego, niestety badacze nie są pewni co ją wywołuje. Co jeszcze można wiedzieć o stwardnieniu? Na temat SM.Leczenie SM
Stwardnienie rozsiane to poważna choroba, która może skutecznie utrudnić nam życie. Zachorować może na nią niemal każdy i często jest to dla nas jak wyrok. Warto jednak wiedzieć, że współczesna medycyna nieustannie czyni zadziwiające postępy w leczeniu różnych schorzeń i możliwe, że już za kilka lat będziemy mogli całkowicie wyleczyć .
Na razie takiej możliwości jeszcze nie ma, jednak istnieje wiele terapii, a nawet specjalnych ośrodków, dzięki którym możemy ograniczyć szkodliwy wpływ choroby na nasze życie. Jeśli taka choroba przytrafi się właśnie nam, powinniśmy jak najszybciej rozpocząć leczenie, ponieważ może nam ono dać szansę na normalne życie, bez uciążliwych problemów.
Wikipedia i cytat z stwardnieniu rozsianym
Stwardnienie rozsiane (łac. sclerosis multiplex, SM, ang. multiple sclerosis, MS) ? przewlekła, zapalna, demielinizacyjna choroba ośrodkowego układu nerwowego, w której dochodzi do wieloogniskowego uszkodzenia (demielinizacji i rozpadu aksonów) tkanki nerwowej.
Choroba ma najczęściej przebieg wielofazowy z okresami zaostrzeń i poprawy. Częstość jej występowania zależy od rejonu geograficznego i waha się od 2 do 150 na 100 000 ludności w zależności od kraju i konkretnej populacji1. Stwardnienie rozsiane zostało po raz pierwszy opisane w 1868 roku przez Jeana-Martina Charcota. Dotyczy najczęściej osób młodych, ze szczytem występowania między 20. a 40. rokiem życia, i nieznaczną przewagą zachorowań u kobiet niż mężczyzn.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stwardnienie_rozsiane
Gdy mamy podejrzenia, że jest coś nie tak
Choroby układu nerwowego to zazwyczaj bardzo poważna sprawa, której nie należy bagatelizować. jeżeli mamy jakikolwiek podejrzenie, że coś może być ni tak z naszym układem nerwowym to koniecznie powinniśmy się udać do specjalisty. Neurolog zbada nas i ewentualnie rozwieje wszelkie obawy.
Neurolodzy korzystają z różnych metod diagnostycznych, jedną z podstawowych jest wykonywanie przez pacjenta serii ruchów na stojąco i na leżąco. Sprawdza się tez przewodnictwo nerwowe oraz robi badania krwi oraz tomografię mózgu lub kręgosłupa w poszukiwaniu zapaleń i zmian mogących świadczyć o chorobie układu nerwowego.